Ana içeriğe atla

Yoga 💖


🙏 Namaste,  içimdeki ilahi olan, içindeki ilahi olanı selamlıyor.

Zaman zaman iç benliğe dönmek onunla daha derin bağlantıya geçmek isteriz, oysa yaşadıkça anlarız ki bağlantı yaşamın tam da bütünüyle sağlanıyor, içimizde ne yaşıyorsak dışarda olan yansıması, ve dışarda ne varsa birebir içimizin aynası.
Oysa yaşam bir bütün, dünyadaki suçlar kadar var masumiyet; tüm kabalıklar, kavgalar, çirkinlikler, acılar kadar var eğlence; savaşlar, mücadeleler kadar var huzur. Herşey karşıtıyla varoluyor  yaşamda. Belki de direnmek yerine kendimizi ve diğerlerini kabullenmektir en büyük meydan okuma.Ve en güzeliyse tüm karmaşanın içindeki harmoniyi görerebilmektir.

Kaçınılmaz ki iş ve özel hayatın sıkışıklığını yaşarız ve bunalırız kimi zamanlarda, çözüm mü?  Bana göre; yaşamı bir bütün olarak görebilmek ve temel değerlerinize sahip çıkabilmek.

Hayat bilinçle yönetilir diye öğretiliyor bize. Olumlu düşün, olumlu insanlarla ol, neşeli anları paylaş vs vs. Oysa yaşadığımız ortadoğu coğrafyasında, kültürümüz gereği yaşamak zorunda olduğumuz doğal görülerek çoğunca diretilen hayatlardır, eğer sorgulamazsak da bu sanki yaşamın bizim dışımızda yaratımı mümkün olarak kodlanarak böyle devam ediyor ve adına “kader” deniyor.

Tüm bunların yogayla ilgisi de yoga sadelik demek, dürüstlük, ama önce kendine dürüstlük, gerçeklik, ama önce kendine gerçeklik, şiddetsizlik, ama önce kendine şiddetsiz olmak, tamlık, bütünlük demek. Üstelik bir din değil, bir inanç değil güçlü bir sistem Yoga. İnancınız ne olursa olsun farketmez hayatınıza alabilir, bunu kendi inacınızla birleştirebilirsiniz. Yoga kendini sevmek, kendinle iletişime geçmek demek. Yoga huzur, harmoni, özen, mutluluk demek.

Tüm bunlar içinse Yoga’yı sadece bir spor gibi görmek yerine her gün kendimizle yapacağımız özel buluşmanın aracı olarak görmek nasıl geliyor size?

Yorumlar

Kalemimin Fısıltısı

Buğulu Gün

  Gök mavisi varken niye zeytin karası dedi kadın kendine Gün ışığı varken neden mum ışığı? Bazen susmak gerekir kelimelere yazık etmeden, Bazen aşktan uyanmak gerekir gözlere yazık etmeden, Bazen durmak gerekir kalemin mürekkebini ziyan etmeden dedi... Hergün bendeki sen biraz daha öldükçe akşamlarinin tadina asıl şimdi var be adam dedi, bir ah çekti Ve sonra sustu, gitti... Bir daha hic gelmemek üzere gitti, ojeli ayaklari camurda yalpanarak gitti, yaralarının kanını içine akıtarak gitti... Kadın gitti evdeki ses gitti, mutfaktaki tıkırtı gitti... Hayatınızdaki Kadina sahip çıkın...

Gülüver

                                      🌹 Ben bütün yeşillerimi inatçı ayazlara çaldırdım; sen kendinin ellerinden tut ve kendine benim için bir gül ver. Ben kalemimin sapını gülle donattım, Gül, ey bir âna sığmış ebediyet rüyası! Kendine bir gül(ü)ver.

Canım Kendim ♥

Kıymet bilmez insanlardan şikayet eder miyiz? Ederiz tabi hemde nasıl yakınırız. Ama en büyük kıymet bilmezliği kendimize ederiz. Şimdi bir kahve ısmarla kendine gökyüzüne bak derin bir nefes al. Hayatında ki herşeyi fark et kabul et şükret! Kendine değer ver onun üstüne titre, her koşulda sarıp sarmaladığı seni dimdik ayakta tuttuğu için sarıl ona. Şimdi kendine hakeden mektubu okuma zamanı bu mısralarda kendinizden bulmanız gerekenlere odaklanip kabul edip yüzünüzü güneşe çevirmeniz diğeriyle... Seni ne kadar çok ihmal etmişim, seni ne kadar üzmüş ne kadar inciltmişim. Verilen güzelliklerin kıymetini bilmeyen insanlara kızarken en büyük kıymet bilmezliği asıl sana ben kendim etmişim. Canım Kendim! Affet beni.  Sana yaptığımı başkasını yapsam bırakır giderdi beni. Canım Kendim affet beni. Petvasız gençliğimi, savunmasız direnişlerimi, ertelediğim duygularımı, değersiz hissettirmelere göz yummalarımı affet. Kıymetini bilmeyenlere bedelini ödemeyenlere seni kullandırıp, duy