Ana içeriğe atla

Şiirsel





Kadından şair olur mu diyorlar bayım, 
Sanki yokmuş gibi okşanası saçların...
Kadından şair olur mu diyorlar bayım,
Ay ışığına onur konuğu olan hüzünleri yokmuş gibi kadınların...
Kadından şair olmaz diyorlar bayım, 
Hasretle vuslat bekçiliği yapan uzun geceleri hiç olmamış gibi kadınların...
Güzel kadın şairlerde var diyorum bayım!
Yüzümü güzel saçımı diyorlar, kirli sakalının ardından gülüşlerle bayım.
Cinsiyetçi söylemler ile esip geçiyorlar... 

İlham kaynağı biziz bayım! Şairi adam yapanda, adamı şair yapanda...
Duygusallık bizde var olur, coşku bizde selam durur...

Didem Madak' ın çiçekli şiirleri düşüyor hafızama;

"Yıllardır kendini bulutlarda saklayan illegal bir yağmurum.
Bir yağsam pahalıya malolacağım.
Ben bir bodrum kat kızıyım bayım
Yalnızlıktan başka imparator tanımaz bodrumum,
Bir süredir plastik vazolar gibi hiç kırılmıyorum... "  

Ardından kadın olmanın duyarlılığını şiirinde buluşturan Türk şiirinin öz annesinden bir dize ile sizin tüm ezberlerinize ters köşe eden Gülten Akın yazıyor "Ah kimsenin vakti yok durup ince şeyleri anlamaya..." diyor. 

Şimdi soruyorum size bayım. 
Kadından şair olur mu yada cinsiyetçi yaklaşımla adam olunur mu?

Cesur, bağımsız kişiliği ve erkek egemen topluluğa meydan okuyan duruşuyla edebiyatın vazgeçilmez ismi Virginia Woolf'dan biz kadınlara bir sesleniş bırakıyorum şuraya; 
"Para kazanın, kendinize ait ayrı bir oda ve boş zaman yaratın. Ve yazın, erkekler ne der diye düşünmeden yazın!.."

Söz kulağa, yazı uzağa gider,  ışık ve sevgiyle kalın.
Güneşin kızı Gülşah..

Yorumlar

Yorum Gönder

Gülşah

Kalemimin Fısıltısı

Ağaç Olmak İsterdim

  Dünyaya bir daha gelsem insan olmak istemezdim. Şen bir ailenin bahçesinde bir ağaç olmak isterdim mesela. Belki dut, belki incir, belki kavak belki de zeytin. Keyfi sefa akşamlarında kahkahaları ile inleyen masaların üzerinde sallanan dallarım olsun isterdim, anason kokan sofraların ritim tutan. Dünyaya bir daha gelsem insan olmak istemezdim ki. Ayakları yere sağlam basan asırlık bir çınar ağacı olmak isterdim mesela... Sıcak yaz günlerinde gölgeme hasırını serip çayını yudumlayan alnının teri sırtına geçmiş tarlasıyla hasadıyla uğraşan emekçilerin nefes durağı olmak isterdim. Dünyaya bir daha gelsem insan olmak istemezdim ki, baharda çiçeklerini açan, sonbaharda yapraklarını döken, vaktinde meyvesini verebilen bir ağaç olmak isterdim mesela. Her şeyi vaktinde yaşayan olmak isterdim. Kırlara yayılan olmak isterdim, küçük çoban kızının koyunlarını otlattığı bir diyarda. Bir geceleyin dallarımın arasında yıldızları seyredenlerim olsun isterdim. Kuşlara yuva, arılara bal, kelebekler iç

Gülüver

                                      🌹 Ben bütün yeşillerimi inatçı ayazlara çaldırdım; sen kendinin ellerinden tut ve kendine benim için bir gül ver. Ben kalemimin sapını gülle donattım, Gül, ey bir âna sığmış ebediyet rüyası! Kendine bir gül(ü)ver.

Canım Kendim ♥

Kıymet bilmez insanlardan şikayet eder miyiz? Ederiz tabi hemde nasıl yakınırız. Ama en büyük kıymet bilmezliği kendimize ederiz. Şimdi bir kahve ısmarla kendine gökyüzüne bak derin bir nefes al. Hayatında ki herşeyi fark et kabul et şükret! Kendine değer ver onun üstüne titre, her koşulda sarıp sarmaladığı seni dimdik ayakta tuttuğu için sarıl ona. Şimdi kendine hakeden mektubu okuma zamanı bu mısralarda kendinizden bulmanız gerekenlere odaklanip kabul edip yüzünüzü güneşe çevirmeniz diğeriyle... Seni ne kadar çok ihmal etmişim, seni ne kadar üzmüş ne kadar inciltmişim. Verilen güzelliklerin kıymetini bilmeyen insanlara kızarken en büyük kıymet bilmezliği asıl sana ben kendim etmişim. Canım Kendim! Affet beni.  Sana yaptığımı başkasını yapsam bırakır giderdi beni. Canım Kendim affet beni. Petvasız gençliğimi, savunmasız direnişlerimi, ertelediğim duygularımı, değersiz hissettirmelere göz yummalarımı affet. Kıymetini bilmeyenlere bedelini ödemeyenlere seni kullandırıp, duy